بخش اول :سنتهای تاریخی و مردمی معماری با خاک
ریشه ی سنت های مردمی معماری با خاک به مبدأ ساخت شهرهای بشری باز میگردد.اولین اجتماعات شهری در حدود ده هزار سال پیش در بین النهرین با خشت خام ساخته شد.ژریشو از قدیمی ترین آنها به شمار می رود.دیرینگی شهر خاکی معروف بابل و برج معروفش که مرکز آن نیز محسوب می شد،به بیست وهفت قرن پیش می رسد.از آن زمان به بعد این مهارت ساخت در بیشتر شهرهای دنیا رواج یافت.از این روست که امروزه حداقل یک-سوم مردم این عصر در ساختمانهای گلی زندگی می کنند.برای اینکه این سنت های هزار ساله به دست ما برسد تمدن های شهری و روستایی متعددی فنون ساخت را همانند سازی ،بازسازی و اصلاح کرده اند.بدین صورت این فنون توانسته اند مزیت ها،قابلیت های بالقوه ی تطبیق با شرایط جغرافیایی،فرهنگی و موقعیت های گوناگون را به اثبات برسانند. نمونه های بسیاری از معماری های گوناگون با خاک در تمامی قاره ها به چشم می خورد:یکی باقی مانده های باستان شناختی و تاریخی ؛دیگری شهرها وروستاهای بی شماری که روز به روز این میراث چند ساله ی سنت ها در آنها ابدی و ماندگار می شود،سنت هایی که در نتیجه تبادلات بین تمدن های مختلف باورتر شده اند.به نظر مرسد که وقایع اخیر،پس از بحران انرژی،ما را به ادامه چرخه ی حیات دوباره ی معماری های با خاک فرا می خواند...
