1-1.شرح مسئله
دریاچه محدوده آبی است که به آبهای آزاد راهی ندارد. بیشتر دریاچه‌ها دارای آب تازه هستند و اکثر آنها در نیمکره شمالی هستند . بعضی از دریاچه‌ها ساخته دست بشر هستند . این دریاچه‌ها به منظورهای مختلفی نظیر تولید برق(مثال: دریاچه پشت سدها)، برای استفاده از آب آنها برای کشاورزی و یا برای بالابردن کیفیت مطلوب زیست محیطی شهرها ساخته شده‌اند . به عنوان مثال می توان به دریاچه پوتراجایا در مرکز شهر پوتراجایا در مالزی اشاره کرد. این دریاچه مصنوعی ۶۵۰ هکتاری مجهز به سامانه خنک‌کننده طبیعی برای شهر و نیز دارای کاربردهای تفریحی، ماهی‌گیری، ورزش‌های آبی و ترابری است.
لذا با توجه به بافت پیچیده، ناهمگون و افزایش تراكم روزافزون جمعیت ، در کلان شهرها با افزایش آلودگی بیش از حد استانداردهای بین المللی مواجه هستیم که بدین ترتیب با طراحی دریاچه ای در این شهرها می توان از ان به عنوان سامانه طبیعی خنک کننده و هم چنین تلطیف کننده ی هوای شهر استفاده کرد.
پارك چیتگر با مساحت تقریبی ۹۵۰ هكتار از دیرباز مركز جذب جمعیت جهت گذراندن اوقات فراغت ساكنان شهر تهران بوده است. ولی به دلایل عدم استقرار كاربریهای تفریحی مناسب و امنیت استفاده ، بهره برداری دائمی از آن میسر نبوده است . به علاوه پیش بینی دریاچه مركزی با مساحت حدود ۳۵۵ هكتار و گنجایش ۳۵ میلیون مترمكعب آب در طرح جامع و طرح تفصیلی مصوب منطقه ۲۲ ، به عنوان یك گستره آبی تغذیه كننده سفره های زیرزمینی و منبع لطیف هوا در حوزه غرب تـــهران از یــك طرف و در تركیب با پارك جنگلی چیتگر با عملكرد گردشگری در سطح فرا منطقه ای شهر تهران از طرف دیگر پتانسیلهای قابل بررسی در بازگشت سرمایه را دارا خواهد بود .
