فهرست مطالب
مفهوم زمان
هدف غایی معماری
مفهوم زمان در معماری
پدیده های تاریخی
ماندگاری معماری
بعد چهارم
مفهوم ابتدایی زمان
درک حقیقت معماری در طول
زمان
اندازه گیری زمان بهره وری
معماری و واقعه زیستن
نتیجه گیری
زمان به مفهوم متداول یعنی (چه وقت) و نیز (کجا) به
معنای تعیین مکان یا موقعیت در فضا ست. فضا و زمان انفکاک ناپذیرند به نحوی که نمی توان
بدون اندیشیدن
در باره هر دو مفهوم
به دیگری
فکر کرد. از زمانی که انیشتین نظریه نسبیت خود را بیان کرد دانشمندان بر آن شدند که زمان و فضای سه بعدی را با هم تلفیق کنند این
امر موجب پیدایش نظریه
فضا - زمان همان (بعد چهارم) شد. طبق نظریه
انیشتین زمان
نسبی است یعنی زمان
در عین حال برای یک شخص در یک فضا و مکان بخصوص مدت معینی می گذرد برای شخص
دیگر در یک
فضا و مکان
متفاوت
زمان
با
مدت
دیگری می گذرد یعنی یکی جوان می ماند و دیگری پیر می شود .زمانی که بشر بر روی زمین اسکان
یافت
قبل از تولد
هر
حرفه ای،معمار و
معماری متولد
شد
زیرا بشر برای
یافتن
و یا
خلق مکان مناسب برای زندگی تلاش خویش را آغاز نمود و این تلاشها تا به
امروز
ادامه
دارد هر چند
که در
طول
زمان
این
تلاشها متکامل گردیده و لیکن تمامی این تلاشها با یک هدف به پیش می رود و آن هم رسیدن به هدف غایی معماری که خلق و محافظت از مکان است، مکان می تواند به عنوان
شناسه سازماندهی
فضایی درک شود وفرم ساخته شده و معنای آن با زبان معماری که شامل نیازها نوع جهان بینی یا سنت است نشان داده
شود معماری تنها مسئله چگونه و چه نیست بلکه مسئله کی (زمان) و کجا
(مکان) نیز هست.
