مقدمه
با توجه به روند سريع شهر نشيني، افزايش جمعيت، كمبود زمين و تحولات اجتماعي ، اقتصادي و سياسي جوامع موجب دگرگونيهاي كالبدي در شهرها شده استپس از انقلاب صنعتي آپارتمان نشيني شكل نويني به خود گرفت و جنبه هاي گوناگون زندگي بشري از جمله نظام هاي سكونتگاهي را تحت تاثير قرا رداد موج اين تاثير گذاري از كشورهاي صنعتي آغاز گشت و به كشورهاي در حال توسعه از جمله ايران رسيد
توسعه آپارتمان نشيني نه تنها در شكل گيري و روند شهر نشيني تاثير داشته است بلكه رشد كالبدي و فيزيكي شهرها را دگرگون ساخته است رشد فزاينده و شتابان جمعيتي و فيزيكي شهر زاهدان و به دنبال آن توسعه آپارتمان نشيي از اين منظر قابل توجه است به طوري كه جمعيت اين شهر در طي هشتاد سال از كمتر از 5000 نفر در هسته اوليه (حدود سال 1300) به 17495 نفر در 1335 و به 419518 نفر در 1375 رسيده است و پيش بيني مي شود كه در 1380 به 548886 نفر رسيده باشد و اين افزايش که رشد جمعيت متوسط 27/8 درصد در اين سالها را داشته است گسترش فيزيكي فزاينده شهر را نيز توجه مي كند اين رشد همراه با پديدآمدن شرايط خاص سياسي، اجتماعي و اقتصادي پديده آپارتمان نشيني را در زاهدان تقويت خواهد نمود در اين راستا با بهره گيري از نظريات كلاسيك و مدرن در زمينه تكوين و تكامل شهرها و نظريات ساخت شهرها، شهرنشيني را از دو بعد عوامل درونزا و برونزا بررسي كرده و در انتها به طريق مطالعه ميداني تاثير برآيند اين دو دسته عوامل را بر توسعه آپارتمان نشيني مورد آزمون قرار داده ايم نتايج حاصله از آن بدين گونه است كه رشد شتابان شهر زاهدان عمدتا ناشي از عوامل برونزا شامل عوامل سیاسی و اداری دولت می باشد
اين پژوهش شامل شش فصل است كه از ميان آنها بعد از فصل اول كه بيان مسئله است سه فصل بر مبناي مطالعات كتابخانه اي ويك فصل بر مبناي مطالعات ميداني شكل گرفته است و در فصل ششم نيز نتيجه گيري و آزمون فرضيات را آورده ايم
